ATEX 2014/34/EU DİREKTİFİNE GÖRE

POTANSİYEL PATLAYICI ORTAMLARDA ÇALIŞAN FANLARIN BELGELENDİRİLMESİ

Bu belgelendirme prosedüründe TS EN 14986:2017 Potansiyel patlayıcı ortamlarda çalışan fanların tasarımı standardı esas alınacaktır. Bu standart, patlayıcı ortamlarda kullanım için tasarımlanmış;

-        Grup II G (patlama grupları IIA, IIB ve hidrojen) kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 ve

-        Grup II D kategori 2 ve kategori 3’e göre yapılan fanlar için yapısal kuralları kapsar

Grup I fanlar için kurallar TS EN 80079-38 Madde 5.3 de verilmiştir

NOT 1: Bu standart, “elektrik motorları ile bir arada çalışan ve birbirinin tamamlayıcısı (integrated) olan fanlara” uygulanmaz. Yani elektrik motoru ile birlikte çalışan fanların elektriksel kısımları için kurallar, elektriksel donanım standartlarına göre değerlendirilmelidir. Elektrik motorunun patlayıcı ortamda kullanılan koruma diplerine (d- tip veya e-tipi koruma) göre ve ayrıca motor ve fan bağlantılarının ise TS EN 60079-14 standardı öngörülerine göre değerlendirilmesi gerekir.

Bu standart; mutlak basınca 0,8 bar ila 1,1 bar aralığında, sıcaklığı - 20 °C ila + 60 °C aralığındaki, azami hacimsel oksijen içeriği % 21 olan ve 25 kJ/kg’dan daha az aerodinamik enerji artışına sahip olan ortam atmosferleri aralığında çalışan fanlara uygulanabilir

NOT 2: TS EN 14986:2017 standardı; ayrıca yukarıda belirtilen geçerlilik aralığı dışındaki ortamlarda veya kullanımına gerek olan diğer malzeme çiftleri durumlarında kullanım için tasarımlanmış fanların tasarımı, yapımı, deneyi ve işaretlemesi için faydalı olabilir. Bu durumda; ateşleme risk değerlendirmesi, sağlanan ateşleme koruması, ilave deney  (gerekliyse), imalatçı işaretlemesi, kullanıcıya teknik doküman ve talimatlar fanın karşılaşabileceği koşullar için donanımın uygunluğunu açık bir şekilde göstermeli ve belirtmelidir

Bu standart, “elektrik motorlarının bütünleşik fanlarına” uygulanmaz. Yani elektrik motoru ile birlikte çalışan fanlar bir bütün olarak bu standart kapsamında değerlendirilmez. Sadece fan kısmı TS EN 14986:2017 standardı kapsamındadır. Elektrik motoru Ex d veya Ex e gibi koruma tiplerine göre değerlendirilmeli, birlikte yapılacak değerlendire de TS EN 60079-14 e göre incelenmelidir

Bu standardın amaçları bakımından, EN 1127-1: 1997 ve EN TS EN 80079-36 standartlarına da bakılmalıdır

Fana harici olarak monte edilen veya fan ile tümleşik olan alev tutucu yuvası ve alev tutucu bileşenleri mevcut da olabilir. Bu durumdaki alev tutucular için TS EN 12874: 2001 ve EN ISO 1685:2016

FANLARDA ATEŞLEME TEHLİKESİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

TS EN 14986:2017 standardına uygun olan fanlar için patlamaya yol açabilecek muhtemel patlama tehlikeleri ve bunlara karşı alınabilecek önlemler Çizelge 1’de listelenmiştir.

Fanlarda ateşleme tehlike değerlendirilmesi fanın kullanıldığı patlama kategorilerine göre değerlendirilir. Bu bağlamda fanların ateşleme tehlike değerlendirilmesi; üç ayrı başlıkta yapılacaktır:

Bunlar:

-      Tüm Kategoriler içim geçerli olacak şekilde ve

-      Kategori 3G ve kategori 3D fanlar için “Normal Çalışmada Koruma”  ;

-      Kategori 2G ve kategori 2D için “Yüksek Seviye Koruma” (Kategori 3G ve 3D için de geçerli)

-      Kategori 1G “Çok Yüksek Seviye Koruma” (Kategori 3G ve kategori 3D ile birlikte kategori 2G ve kategori 2D için de geçerli)

 

Çizelge 1 – Fanlarda ateşleme tehlikelerinin tanımlanması ve alınacak karşı tedbirler

No

Potansiyel ateşleme kaynağı

Ateşleme kaynağının etkin olmasını önlemek için uygulanan tedbirlerle ilgili TS EN 14986:2017 standardının maddeleri

1. Tüm kategoriler

1.1

Nakliye hasarı

Nakliyede dikkat edilecek hususlar için imalatçı tarafından talimatların hazırlanması Madde 7.2 (Ürünle birlikte son kullanıcıya; üretici tarafından teslim edilmesi gereken doküman)

1.2

Depolama hasarı

Depolamada dikkat edilecek hususlar için imalatçı tarafından talimatların hazırlanması Madde 7.2 (Ürünle birlikte son kullanıcıya; üretici tarafından teslim edilmesi gereken doküman)

1.3

Genel çevresel etkiler

Ekipmanın montajını yaparken aşağıdaki hususlar ile ilgili olarak ekipmanın imalatçısı tarafından talimatlar hazırlanmalıdır:

a) Çevresel sıcaklıklar (Öneri: 40 °C’ a erişen sıcaklıklara maruz kalırsa elektrik bileşenler için özel kurallar uygulanabilir)

b) Çevresel nem (Öneri: Özellikle elektrik bileşenler için)

c) Çevresel kirlilik

d) Çevresel korozyon

Bkz: Madde 7.2 (Ürünle birlikte son kullanıcıya; üretici tarafından teslim edilmesi gereken doküman)

2. Kategori 3G ve kategori 3D de korumanın normal seviyesine ulaşmak için varolan tehlikeler ve alınması gereken tedbirler

2.1

Bulut veya kalın tabakalar oluşturan toz birikimleri nedeniyle düşük tutuşma sıcaklığı olan patlayıcı ortam

Muayene, temizleme ile ilgili olarak toz miktarı sınırlaması ve kolay muayene yapılabilmesi için imalatçı tarafından talimatlar hazırlanmalıdır Madde 7.2 (Ürünle birlikte son kullanıcıya; üretici tarafından teslim edilmesi gereken doküman)

2.2

Yapışkan toz veya diğer metalik olmayan malzeme nedeniyle sabit ve hareketli bileşenler arasındaki boşluğun köpülenmesi

Bakım talimatları hakkında imalatçı tarafından talimatlar hazırlanmalıdır Madde 7.2 (Ürünle birlikte son kullanıcıya; üretici tarafından teslim edilmesi gereken doküman)

2.3

Aşırı akışkan sıcaklığı

Ele alınan gazın giriş sıcaklığı ve ısıtma sınırı TS EN 14986:2017 Madde 4.4 e göre değerlendirilmelidir

2.4

Yuva deformasyonu tarafından neden olunan sabit ve hareketli bileşenler arasındaki temas

Elastik bağlantılar ile hava akış kanalının

ayırılması ve rijit yuva tasarımı Madde 4.5

2.5

Kanat deformasyonu veya arıza sonucu ortaya çıkan; sabit ve hareketli bileşenler arasındaki temas

Rijit kanat tasarımı Madde 4.5 ve Madde 4.6

2.6

Kanadın gevşemesinin neden olduğu sabit ve hareketli bileşenler arasındaki temas

Kabul edilebilir kanat-şaft bağlantısı seçimi

Madde 4.21

2.7

Öngörülebilir merkezden kaçıklık ile aşınma ve yırtılmanın neden olduğu sabit ve hareketli bileşenler arasındaki temas

-     Asgari açıklık Madde 4.15

-     Uygun malzeme eşleşmeleri Madde 4.8

-     Uygun kaplamalar ve kanat ucu uzatmaları Madde 4.9

2.8

Yataklamalardaki şaft kayması nedeniyle sabit ve hareketli bileşenler arasındaki temas

Yataklamada şaft sabitlenmesi Madde 4.17

2.9

Rulman arızası

Rulman spesifikasyonu değerlendirilmelidir Madde 4.17

2.10

Keçe sürtünmesi

Şaft keçesi sürtünmesi Madde 4.14

Şaft- keçe sürtünmesinin oluşturduğu statik elektriklenme Madde 4.11

2.11

Korozyon nedeniyle boşlukların köprülenmesi ve malzemelerin zayıflaması

Korozyona karşı koruma yapılması Madde 4.22

2.12

Kayışlar ile bağlantıda statik elektrik oluşması

Kayış tahrik sistemi kuralları Madde 4.12 ve

TS EN ISO 80079-36: 2016 Annex C ve Tablo C2

2.13

Plastik akmaya uğrayan malzemelerin oluşturduğu boşluğun öngörülebilir kaybının neden olduğu dönen ve sabit fan kısımları arasındaki temas

Malzeme eşleşmeleri Madde 4.7.1

2.14

Isıl deformasyon tarafından neden olunan dönen ve sabit fan kısımları arasındaki temas

-     Rijit yuva tasarımı Madde 4.4

-     Uygun malzeme kullanılması Madde 4.7.1

-     Rijit kanat tasarımı Madde 4.6

-     Malzeme eşleşmeleri Madde 4.7

2.15

Mekanik arızalar ve yorulma, kabul edilemez titreşim

-     Titreşim kontrolü Madde 4.19

-     Toz tabakalarına karşı önleme Madde 4.13

2.16

Yabancı partiküller ile temas

-      Yabancı partiküllere karşı koruma, Madde 4.22

-      Malzeme eşleşmeleri Madde 4.7.1

2.17

Elektriksel bileşenler

Elektrik montajı; Elektrik donanımı Madde 4.12

2.18

Elektrostatik ateşleme

Elektrostatik boşalımlar Madde 4.11

2.19

Fan bileşenlerinin yanması ve duman zehirlenmesi

Plastiğin yangın direnci Madde 4.21

2.20

Farklı elektriksel potansiyel

İletken kısımların topraklaması Madde 4.10

3. Kategori 3G ve kategori 3D ile birlikte kategori 2G ve kategori 2D

(Yüksek seviyeli korumaya ulaşmak için kategori 3G ve kategori 3D için (Madde 1 ve Madde 2) ve tüm kategoriler için listelenenlere ilave olarak tehlikeler ve tedbirler)

3.1

Parazit veya simetrik olmayan akımlar

EN 1127-1: 1997, Madde 6.7.4.4’e bakılmalıdır.

3.2

Aydınlatma

EN 1127-1: 1997, Madde 6.4.8’e bakılmalıdır.

3.3

Radyo frekansı, elektromanyetik dalgalar

EN 1127-1: 1997, Madde 6.4.9 ve Madde 6.4.10’a bakılmalıdır

3.4

İyonlaştırıcı ışınım

EN 1127-1: 1997, Madde 6.4.11’e bakılmalıdır

3.5

Ultrason

EN 1127-1: 1997, Madde 6.4.12’ye bakılmalıdır

3.6

Adyabatik sıkıştırma ve şok dalgalar

EN 1127-1: 1997, Madde 6.4.13’e bakılmalıdır

3.7

Isıveren (Exzotermik) reaksiyonlar

EN 1127-1: 1997, Madde 6.4.14’e bakılmalıdır

4. Kategori 1G “Yüksek Seviye Koruma” ya ulaşmak için tehlikeler ve tedbirler:

Kategori 3G, kategori 3D, kategori 2G, kategori 2D [Bu çizelgedeki Madde 1, Madde 2 ve Madde 3] ve tüm kategoriler için atıf yapılan tehlikeler ve tedbirlere ilave olarak

4.1

Nadir ve pek mümkün olmayan ateşleme işlemi nedeniyle iç yanma veya patlamanın meydana gelmesi

Dış çevreye doğru fan içerisindeki patlama veya alevin yayılması

-  İç patlamayı içine alacak şekilde gövdenin yeterli dayanımda olması gerekir

-  Kanallara elastik bağlantı olmamalıdır

-  Madde 6.1, Madde 6.3 ve Madde Annex.1

4.2

Besleme veya tahliye kanalları boyunca fan içerisinde meydana gelen patlamanın veya alevin yayılması

Kısa sürede yanmayı stabilize edecek ve yanma ve patlamayı kendi içine hapsedecek şekilde; fanın iç ve dış kısımlarında ve fanın ayrılmaz bir parçası olarak “Alev Tutucu” (Flame Arrester) kullanılması Madde 6.2, ve Annex 2

 

-      Elektrikli olmayan kısımlar (malzemelerde ve mekanik çalışan bölümlerde) ilave tehlikelerin meydana gelebileceği düşünülüyor, tahmin edilebiliyorsa, EN 80079-36: 2016 elektrikli olmayan ekipman standardına göre de ateşleme tehlikesi değerlendirmesi yapılmalıdır

-      Bu standarda uygun imal edilen fanların kullanım amaçları için; aşağıdaki işlemsel koşullar, ateşleme tehlike değerlendirmesi ve fanın özel bir kategoride görevlendirilmesi için bir temel olarak kullanılmalıdır

-      Alevlenebilir malzemenin açığa çıkması fanın dışı için yapılan ateşleme tehlike değerlendirmesinde dikkate alınmalıdır (bkz. Madde 4.3)

 

KATEGORİLERE GÖRE FANLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

 

Çizelge 2 -Ateşleme Tehlikesine göre Kategorilerin Tanımları

Yeraltı Madencilik Grup I

Grup II - Yerüstü Endüstri tesisleri

Kategori

ATEX e göre Madencilike EPL

Standarda göre EPL

Ateşleme Kaynağını ortaya çıkaran

Ateşleme Tehlikesi

1

Ma

Ga - Da

Normal+ Beklenen+Nadiren ortaya çıkan arıza şartlarında bile korumanın var olması gerekir

2

Mb

Gb - Db

Normal+ Beklenen şartlarda ortaya çıkan arıza şartlarında korumanın var olması gerekir

3

-

Gc - Dc

Normal şartlarda ortaya çıkan arıza şartlarda korumanın var olması gerekir

 

Kategori 1 de yani Ga/ Da nadir oluşan arıza, oluştuğu bilinen bir arıza tipidir, ancak sadece nadir örnekleri vardır. Ayrı olarak bir ateşleme tehlikesi meydana getirmeyen, ancak kombinasyonunda, bir ateşleme tehlikesi meydana getirmesi beklenen iki bağımsız arıza bir tek nadir arıza olarak dikkate alınır.

 

Kategori 2 de yani Gb/ Db çalışacak fanlarda Beklenen arıza normal olarak bir fan da uygulamada oluşan hata veya arıza olarak dikkate alınmalıdır. İlave olarak, bir fan veya bileşenleri amaçlanmış işlevlerini yerine getirmediğinde “beklenen (muhtemel) bir arızanın” oluşacağı dikkate alınmalıdır. TS EN 14986:2017 standardına uygun yapılan fanların kullanım amaçları için; bu durum aşağıdakileri içeren çeşitli nedenler için oluşabilir:

 

a) İşlenmiş malzemenin veya iş parçasının özelliğinin veya boyutunun değişimi örneğin gövdenin eğrilmesi vb,

b) Güç beslemesinin veya diğer servislerin arızası veya düzensizliği,

c) Kanat ve gövde arasında temasa yol açan ve kusurlu yatakla fark edilmemiş şekilde uzun zaman çalışma,

d) Kanadın sadece şaft üzerine preslendiği yerde titreşimler ile kanadın şafttan ayrılması

 

Kategori 3 de yani EPL Gc/ Dc da çalışacak fanlar için tasarım parametreleri içerisinde fanın tasarımlanmış şekilde kullanılacağı yerde oluşacak durumlar dikkate almalıdır. TS EN 14986:2017 standardına uygun imal edilen fanların amaçları için; tamir gerektiren arızalar (sızdırmazlık elemanlarının, flanş contalarının parçalanması veya kaza ile neden olunan maddelerin açığa çıkması gibi) veya kapatma normal işletmenin kısmı olarak dikkate alınmaz

 

Fanlar için (diğer ekipmandan farklı olarak) kategori belirlenmesinde farklı bir durum vardır. Zira fan çalışması gereği iki farklı kategoride (iki farklı EPL ye veya “Zone” içerinde yer alabilir. Bu nedenle bir fan yerleşim yeri, iki komşu kategorinin de içerildiği ortak nokta da olabilir. Buna göre fan iç kısmında yer alan zone (fanın emiş yaptığı bölge) ve dış kısmında (fanın üfleme yaptığı diğer bölge) olarak değerlendirilmelidir.

 

Fanlar, özellikle giriş ve çıkıştaki şaft sızdırmazlıkları ve esnek bağlantıları, mutlak olarak gaz sızdırmaz olmayabilir ve bağlantı kanalları sızdırmaz olmayabilir. Tehlikeli ortam, komşu ortama fanın içerisinden veya bir fan etrafındaki patlama tehlikesi olan bir çevreden ve patlama tehlikesi olan ortam atmosferik basınç altına düştüğünde bir şaft contası gibi sızdırma yolu boyunca fan gövdesine sızabilir. Bu yüzden, imalatçı ateşleme tehlikesi değerlendirmesinde buradaki yaklaşımları dikkate almalıdır. İmalatçı, kullanım bilgisinde fanın muhtemel sızdırma oranları hakkında bilgi vermelidir. Sızdırma oranlarının bilinmediği yerde, imalatçı içi ve dışı arasındaki kategori farkı birden daha fazla olmayacak şekilde fanı imal etmelidir

 

Çizelge 3  Farklı Kategorilere Göre Fan Belgelendirilmesinde Patlamaya Karşı Koruma İçin Alınması Gereken Önlemler

(Parantez içindekiler TS EN 14986 standardının maddeleridir)

Özellik

Tasarımda alınması gereken önlem

(Parantez içindeki rakamlar TS EN 14986 standardının ilgili maddelerini göstermektedir)

Kategori

3

Kategori

2

Kategori

1

Genel hususlar Tüm hareketli kısımlar sabit bir pozisyona Madde (4.4.1) x x x
Rijit tasarım (4.5.1) x x x
Fan kasası ile dönen kısımlar arasında minimum açıklık olmalıdır (4.4.2) x x  

Fan Kasası (Casing )

Rijit  tasarım (4.5.1)

x x x

Gaz sızdırmazlığı

- Kullanıcıya bilgi verilmelidir Madde (4.5.2)

x x -

Fan kasasının rijit tasarımı Madde (4.5.1)

x x x

Gaz sızdırmazlığı

- EN ISO 13349:2010; Cat E (6.2.2)

x x x

Fan kasasının patlama basıncına dayanıklılığı Madde (6.1)

- Test acc. to Annex A (6.2.1)

- Routine test acc. to A3 (6.2.1)

    x
Pervane Madde (4.6)

60 saniyedeki dönüş hızının en fazla %15 ine izin verilmesi  veya birincil stres hesabının akma stresinin 2/3 üne sahip olması

x x x
Malzeme eşleşmesi (4.7) Sürtünmeye, kıvılcım ya da sıcak yüzey oluşmasına neden olabilecek bir arızanın olabileceği muhtemel temas noktalarının minimize edilmelidir x x x
Fan kullanımındaki gerekli bilgilerdeki açıklamalardan çıkan sonuçlarda oluşabilecek bilgi eksiklikleri nedeni ile mümkün ise fan elemanları arasında boşluk minimum kontrolü sıklıkla yapılmalıdır

(x)

Sadece fan elemanları arasında boşluğun minimum kontrolü yapılması için bir ihtimal yok ise

X

Bkz: Madde (5.4)

X

(5.4)

Bkz: Madde

Boya ve kaplamalar % 10 dan fazla alüminyum içermemelidir x x x
Linings and tip extensions (4.8)
Vibrations (4.9 ISO 14694 standardı gereklerine bakılmalıdır
  Information to the user about those parts of the fan characteristic curve and the fan's rotational speed which shall not be used x x x
  Information for use shall include installation requirements resonance conditions x x x
  Vibration which could lead to contact between the impeller and housing caused by expected malfunctions shall be avoided (5.3)   x x
  Cat 2D: Vibration monitoring - ISO 14694, EN ISO 80079-37   x -
Earthing conducting parts (4.10) x x x
Electrostatic charges (4.11) CLC/TR 60079–32–1 x x x
Electrical equipment (4.12) Drive motors and any monitoring equipment supplied as part of the fan assembly: EN 60079–0 acc. to Category Gc Gb Ga

Mounting arrangement of drive motors:

- Adequate cooling - Not exceeding of maximum surface temperature

x x x
Instructions how thermal protective devices shall be connected into the control circuit x x x
Prevention of deposits inside the fan (4.13) x x x
Shaft seals (4.14)
  Contact type seals - ignition hazard assessment x x x
 

Non-contact seals - (4.4.2) and (4.7)

x x x
Bearings (4.15), Power transmission systems (4.16), Clutches and couplings (4.17), Brakes and braking systems (4.18)
  EN ISO 80079-37 standardının ilgili gereklerine uyulmalıdır x x x
Pervane -Şaft teması (4.19)
  Gevşemeye karşı önlem alınmalı pervanenin şaft üzerinde kayması olmamalıdır x x x
Korosyon (4.20)
 

Fanın kullanıldığı ortamda bulunan akışkanın ve çevresel atmosfer etkilerinden kaynaklanabilecek korozyona direnç sağlayacak önlemler alınmalıdır

x x x
Yanmaya karşı direnç (4.21)      
  30 sn. testi yapılmalı veya EN ISO 11925-2 standardı gerekleri yerine getirilmelidir      
Yabancı madde girişine karşı koruma (4.22)      
  Fanın giriş ve çıkış tarafında önlem alınmalı veya giriş tarafı daha geniş bir alan açılıyor ise kullanıcıya talimatta bilgi verilmelidir x x x
Alev tutucu (6.2)
 

EN ISO 16852:2010 alev tutucu standardının(6.2.1) Maddesi gereklerine uyulmalı

 - TS EN 16852: 2010 standardının Madde (6.2.2) de yer alan kararlı yanma (stabilized burning) gereği sağlanmalıdır

    x
  TS EN 14986 standardının Annex A sında yer alan test yapılmalıdır     x
Kullanıcının Bilgilendirilmesi
  Fanın bağlı olduğu kanaldan akışkan tarafından fana aktarılacak sağlanabilecek minimum yük miktarının ne olabileceği ve bununla birlikte fanda distorsiyonun olabileceği veya kasanın zarar görebileceği konusunda kullanıcı bilgilendirilmelidir x x x

 

FAN TÜRLERİNE GÖRE YER ALAN KATEGORİLERİN AÇIKLAMALARI:

Fanın giriş ve/veya çıkışının açık olduğu yerde (yani ISO 13349’standardına göre montaj modları A, B, C olarak tanımlanan montaj şekillerinde) fanın içi ve dışı aynı kategoriye sahip olmalıdır

(Montaj ve çalışma şekilleri ISO 13349’da Montaj modları A, B, C,D,E olarak belirlenmiştir. Buna göre fanın çalışma şekli (montaj tiplerine göre) şu şekildedir:

-      Montaj sınıfı A: Ara bölmeli serbest girişi ve serbest çıkışı olan montaj

-      Montaj sınıfı B: Serbest girişi ve kanallı çıkışı olan montaj

-      Montaj sınıfı C: Kanallı girişi ve serbest çıkışı olan montaj

-      Montaj sınıfı D: Kanallı girişi ve kanallı çıkışı olan montaj

-      Montaj sınıfı E: Ara bölmesiz serbest girişi ve serbest çıkışı olan montaj

 

 

Buradaki fan tanımları şöyledir:

İŞLEVLERİNE GÖRE FAN TİPLERİ:

Kanallı fan: Kanal içerisindeki havayı hareket ettirmek için kullanılan fan

Ara bölmeli fan:Fan montajının yapıldığı bir açıklık ihtiva eden, ara bölme vasıtasıyla serbest bir mahalden ayrı olan bir diğerine gelen havayı hareket ettirmek için kullanılan fan. Böyle bir fan, montaj sınıfı A’da düzenlenebilir

 

Püskürtmeli fan (Jet Fanı):

Bir mahalde hava jeti oluşturmak için kullanılan ve herhangi bir kanal sistemiyle irtibatı olmayan fan.

NOT: Hava jeti, örneğin, bir kanal, tünel veya diğer mahal dâhilindeki havaya momentum aktarmak için belirli bir alan içerisindeki ısı transferini yoğunlaştırmak amacıyla kullanılabilir

Hava Çevrim(Sirkülasyon) fanı:

Bir mahalde havayı hareket ettirmek için kullanılan, genellikle bir mahfaza olmaksızın ve herhangi bir kanal sistemiyle irtibatı olmayan fan

Hava bölmeli birim: Hava bölmesi, hava akımının bir açıklığın tüm yüksekliği ve genişliği boyunca hareket ettiği doğrudan kontrollü hava akımıdır) Fan açıklığının bir tarafından diğerine havanın sızmasını veya taşınmasını azaltabilir ve böceklerin, tozun veya döküntünün içinden geçmesini engeller)

 

Diğer fan tipleri ise şöyle özetlenebilir:

 

PERVANE İÇERİSİNDEKİ AKIŞKAN YOLUNA GÖRE FAN TİPLERİ:

Santrifüj Fan: Havanın esasen eksenel yönde pervane içerisine girdiği ve bu eksene dik bir yönde pervaneden çıktığı fan. Şekil 2’ye bakınız. Santrifüj fan aynı zamanda radyal akışlı fan olarak da bilinir. Pervanenin bir veya iki girişi olabilir ve bir mahfaza ve/veya destek plakası (merkez plakası) ihtiva edebilir

Pervane, dış yüzeydeki kanat dış istikametinin dönüş yönüne bağlı olarak geriye doğru, radyal veya ileriye doğru olup olmamasına bağlı olarak “geriye kavisli veya eğimli”, “radyal” veya “ileriye kavisli” olarak tanımlanır (Şekil 9 ve Şekil 16’ya bakınız.). Bir santrifüj fan, fan giriş çapının pervanenin dış çapına göre görünüş oranı bakımından, düşük, orta veya yüksek basınç tipli olabilir. Bu terimler, belirli bir debide üretilen basıncın düşük, orta veya yüksek olduğunu gösterir

 Eksenel Akışlı Fan: Havanın, esas olarak fan ile eş eksenli silindirik yüzeyler boyunca pervaneye girip çıktığı fan.

Eksenel akışlı fan, göbek çapının dış pervane çapına göre görünüş oranı bakımından düşük, orta veya yüksek basınçlı tip olabilir. Bu terimler, belirli bir debide üretilen basıncın düşük, orta veya yüksek olduğunu gösterir. Şekil de aynı dış çapa sahip pervane grubunun enine kesitini gösterir. Göbek/dış pervane çap oranı yaklaşık 0,4 mm’den küçük olan fanlar “düşük görünüş oranlı”, yaklaşık 0,71 mm’den daha büyük olan fanlar “yüksek görünüş oranlı” sayılır. Orta görünüş oranlı eksenel fanlar, bu iki oranın arasındadır. Bu kategoriler, gerekli çevresel hızda çalıştırma yeteneğinden etkilenir

İki yönlü fan: Performansın her iki yönde aynı olup olmadığına bakılmaksızın, özellikle her yönde dönüş için tasarımlanmış eksenel akışlı fan.

Eksenel akışlı fan: Bir orifis içerisinde çalışması için tasarımlanmış ve malzeme kalınlığı homojen olan az sayıda geniş bıçaklı pervaneye sahip eksenel akışlı fan.

Plaka monteli eksenel akışlı fan: Pervane kanatlarının kanat profili kesitli olması durumunda, nispeten kısa eksenel uzunluklu muf veya bir orifis içerisinde pervanenin döndüğü eksenel akışlı fan

Kanatlı eksenel akışlı fan: Pervaneden önce veya sonra veya her tarafında kılavuz kanatları olan, kanallı uygulamalara uygun eksenel akışlı fan

Borulu eksenel akışlı fan: Kanallı uygulamalara uygun, kılavuz kanatları olmayan eksenel akışlı fan

Karışık akışlı fan: Pervane boyunca akışkan yolunun, santrifüj ve eksenel akışlı tipler arasında ortada olduğu fan

Çapraz akışlı fan: Pervane boyunca akışkan yolunun, dış yüzeyindeki pervaneye hem girip hem de çıktığı, esasen eksenine dik açı teşkil eden yönlerde olan fan.

Dairesel veya yan kanallı fan: Dairesel biçimli mahfazasındaki akışkan sirkülâsyonunun spiral biçimde olduğu hava iletim tertibatı. Birkaç kanat ihtiva eden pervanenin dönüşü debiye bağlı olarak bir veya daha fazla kanat tarafından yolu kesilen spiral bir yörünge oluşturur. Pervane enerjiyi akışkana iletir.

Çok kademeli fan: Seri olarak çalışan iki veya daha fazla pervanesi olan fan.( Örnek 2 kademeli fan veya 3 kademeli fan) Çok kademeli fanlar, kılavuz kanatlara ve birbiri ardına gelen pervaneler arasında bağlantı kanallarına sahip olabilir. Bir pervanenin kanatları ya profilli kesit (bir kanat profili gibi) ya da homojen kalınlıkta olabilir

Kanal içi santrifüj fan: Kanal içi bir yapıda kullanılan santrifüj pervane ihtiva eden fan.

Çatallı fan: Doğrudan tahrikin bir ara bölme veya tünel vasıtasıyla akan hava akımından ayrı olduğu, kanal içi düzenlemede bulunan, eksenel, karışık akışlı veya santrifüj pervaneye sahip fan.

Plug fan: Havanın pervane girişi içine girmesine müsaade eden, sistem içine takıldığında bir mahfaza gibi etkiyecek şekilde düzenlenmiş muhafazasız pervaneye sahip fan.

Hava toplama kutusu fanı: Bariyer duvarına yerleştirilen bir giriş boyunca pervane içine hava çeken muhafazasız santrifüj bir pervaneye ve pervane gibi bariyerin aynı tarafına yerleştirilen bir tahriğe sahip fan

Kanal içi ve kutu fan: Santrifüj/karışık akış pervaneler içeren fan.

Çalışma Şartlarına Göre Fan Tipleri

Genel amaçlı fan: Zehirli olmayan, doymamış, anti korozif, tutuşmayan, aşındırıcı parçacıklar bulundurmayan ve – 20 C ila + 80 ⁰C sıcaklıklarda hava aktarmaya uygun fan.

+ 40 ⁰C’ tan yüksek sıcaklıklar için motora özellikle dikkat edilmelidir.

Özel amaçlı fan: Özel çalışma şartları için kullanılan fan. Fan belirli özelliklerdeki bir bileşime sahip olabilir. Özel uygulamalara uydurmak için belirli özelliklere sahip

diğer tipler hakkında imalatçı ile alıcı arasında mutabakat sağlanmalıdır.

Sıcak gaz fanı: Sürekli sıcak gaz aktarmak için kullanılan fan. Özel malzemeler, doğrudan veya dolaylı tahrike sahip olabilen fan için gerekli olduğundan, bunlar fanın bünyesinde bulundurulmalıdır. Doğrudan tahrikli fan motoru hava akımı içerisinde veya dışarısında olabilir. Dolaylı tahrikli fanlar gerektiği yerde, soğutma kayışları, yataklar veya diğer tahrik bileşenleri için bir vasıtayı bünyesinde bulundurur

Duman havalandırma fanı: Belirli bir zaman/sıcaklık profili için sıcak duman aktarmaya uygun fan. Özel malzemeler, doğrudan veya dolaylı tahriki olan, fan için gerekli olduğundan bünyeye dâhil edilmişlerdir. Motor, doğrudan tahrik fanındaki hava akımında veya ondan ayrı olabilir. Dolaylı tahrikli fanlar, gerektiği yerde, soğutma kayışları, yataklar veya diğer tahrik bileşenleri için bir vasıtayı bünyesinde bulundurur (kısa gösterim için

Islak gaz fanı: Su parçacıkları veya herhangi diğer sıvı parçacıklar ihtiva eden havayı aktarmaya uygun fan

Gaz sızdırmaz fan: Belirli bir basınçta belirli bir kaçak oranına müsaade eden sızdırmaz mahfazalı fan. Kaçak özelliklerine bağlı olarak, bu fan, bağlantı flanşları ayrıntılarının yanı sıra mahfazasına etki eden tüm servis işlemleri için yapılan muayene vasıtası, yağlama parçaları ve elektrik beslemesi gibi özel bakım hizmetlerini bünyesinde bulundurabilir

 

Toz fanı

Aktarılacak toza uygun olarak tasarımlanmış, toz yüklü havayı aktarmaya uygun fan.

Taşıyıcı fan, nakil fanı: Taşınan malzemeye uygun şekilde tasarımlanmış, katı parçacıkların taşınmasına ve hava akımında sürüklenen toza uygun fan. Taşıyıcı/nakil fanı, aktarılan malzemenin pervanenin içinden geçip geçmemesine bağlı olarak doğrudan tahrikli veya dolaylı tahrikli olabilir. (Örneğin; tahta talaşı, tekstil artığı, toz haline getirilmiş malzemeler)

 

Tıkanmayan fan

Ayrıntılı biçimi dolayısıyla veya özel malzemeler kullanmayla tıkanmayı en aza indirmek için tasarımlanmış pervaneye sahip fan. Fan, temizleme spreylerinin kullanımına müsaade etmek için ve herhangi bir malzemenin giderilmesini kolaylaştırmak için diğer özellikleri de bünyesinde bulundurabilir

 

Aşınmaya dayanıklı fan

Aşınmayı en aza indirmek amacıyla tasarımlanmış, özellikle yıpranmaya maruz kalan parçaları uygun aşınmaya dayanıklı malzemelerden yapılmış ve kolaylıkla değiştirilebilir olan fan

 

Korozyona dayanıklı fan

Belirli maddeler vasıtasıyla korozyonu en aza indirmek için uygun bir şekilde işlem görmüş veya korozyona dayanıklı uygun malzemelerden yapılan fan

 

Kıvılcıma dayanıklı fan, ateşlemeye karşı korunmuş fan

Toz veya gazların tutuşmasına neden olabilen hareketli ve sabit parçalar arasındaki temastan kaynaklanan kıvılcımların veya sıcak noktaların riskini en aza indirmek için tasarımlanmış özelliklere sahip fan. İlgili bileşenin arızalanması durumunda, etraftaki gaz akımını tutuşturamaz bir şekilde yapılmadıkça, hiçbir yatak, tahrik bileşeni veya elektrikli tertibat hava veya gaz akımına yerleştirilmemelidir (sınıflara ayırma için Madde 5.3.4 bakınız)

Güçlendirilmiş çatı havalandırma fanı: Dış hava korumasına sahip ve çatıya yerleştirilmek üzere tasarımlanmış fan

Pozitif basınçlı havalandırma fanı

Dar bir yerin açılmasına göre konumlanabilen ve boşaltma havası hızıyla pozitif olarak basınçlı hale getirilebilecek taşınabilir fan. Bu fan, genellikle dumanın etkisini azaltmak için itfaiyeciler tarafından kullanılır ve aynı zamanda sıcak hava balonlarını şişirmekte yardımcı olması için kullanılır

 

Fan elemanları

Fan Girişi: Genellikle dairesel veya dikdörtgen şeklindeki, havanın ilk olarak fan mahfazasına girdiği açıklıktır. Fan, bir giriş bağlantı flanşına veya mufa sahipse, fan giriş boyutları bu bağlantının içerisinde ölçülür. Giriş alanı, bu flanşın içerisinde ölçülen brüt alandır, yani motorlar ve yatak destekleri gibi tıkanmalara yol açan parçalar için alan küçültmesi yapılmaz. Giriş alanı açıkça tarif edilmediği zaman, taraflar arasında sözleşme için anlaşmaya varılmalıdır.

Fan Çıkışı: Genellikle dairesel veya dikdörtgen şeklindeki, havanın son olarak fan mahfazasını terk ettiği açıklık olarak tanımlanır. Fan, bir çıkış bağlantı flanşına veya mufa sahipse, fan çıkış boyutları bu bağlantının içerisinde ölçülür. Fan, dağıtıcı ile birlikte teslim edildiğinde ve performans bu donatılanla teklif edildiğinde, fan çıkış alanı, dağıtıcının çıkış alanına eşit olarak görülmelidir. Çıkış alanı açıkça tarif edilmediği zaman, taraflar arasında sözleşme için anlaşmaya varılmalıdır. Çatı havalandırmalar ve muhafazasız fanlar için, çıkış alanı, pervane kanadının genişliği veya eksenel tipler için pervanedeki brüt mahfaza alanıyla arka kenarların en büyük çevresinin çarpımı olarak düşünülebilir.

 

Fan sınıfları:

Fanlar aşağıdaki durumlara göre sınıflandırılabilir:

a) Fan basıncının uygunluğu,

b) Yapım uygunluğu (duman havalandırması, gaz sızdırmazlığı ve tutuşmaya karşı korunma için gereken özellikler dâhil),

c) Tahrik tertibatı,

d) Giriş ve çıkış şartları,

e) Fan kontrol yöntemi,

f) Parçaların dönüş ve konumu,

g) Karakteristik boyutlar

 

Fan Tahrik Düzenleri

Çoğunlukla kullanılan altı adet tahrik tipi aşağıdaki gibidir:

a) Motor şaftından veya diğer ana tahrik ünitesinden doğrudan tahrik: Pervane uzatılmış şafta sabitlenmiştir

b) Aynı eksenli kaplin vasıtasıyla tahrik: Tahrik şaftı ve pervane şaftı aynı eksendeki doğrudan kaplinin parçasına sabitlenmiştir ve aynı hızda döner.

c) Aynı eksenli kaymalı kaplin vasıtasıyla tahrik: Kaplinin birinci parçasına tahrik mili ve kaplinin ikinci parçasına pervane mili, birbiriyle farklılıkları (örneğin kayma), hıza, iletilecek torka ve uygun olduğunda kapline uygulanan kontrol derecesine bağlı olarak farklı hızlarda dönmelerine olanak sağlayacak şekilde sabitlenmiştir

 d) Dişli kutusu vasıtasıyla tahrik: Tahrik şaftı ve pervane şaftı gerektiği şekilde eş eksenli değildir; Bunların hızları bir veya daha fazla verilen oranda/oranlarda olmak üzere, paralel veya açı oluşturacak şekilde olabilir

e) Kayış tahriki: Tahrik şaftı ve pervane şaftı aynı eksenli değildir ancak paraleldir. Bunların ikisi arasındaki tahrik, düz, dişli veya V kayışlı (veya diğer bazı kesitlerdeki kayışlar) ve uygun kasnaklar vasıtasıyla sağlanır. Hızları, dişli kayış durumu hariç olmak üzere düşük kayma miktarına tabi olarak verilen bir orandadır

f) İlave motor vasıtasıyla doğrudan tahrik: Motor, fan mahfazasının veya dış motor rotoru olarak pervane içine yerleştirilir

Özellikle doğrudan ve kayış tahrikli birimlerle ilişkisi olduğu kadarıyla, fanlar tahrik düzenlerine göre sınıflandırılırlar

 

FANLARIN ATEX 2014/34/EU DİREKTİFİNE GÖRE BELGELENDİRİLMESİ

ATEX direktifine göre yapılacak Uygunluk Değerlendirmesinde TS EN 1127 standardında yer alan tüm ateşleme kaynaklarından hangilerinin fanlar için geçerli olabileceğini değerlendirmeliyiz

TS EN 1127 standardında yer alan ve ATEX 2014/34/EU direktifine göre belgelendirilecek tüm ateşleme kaynakları (Muhtemel ateşleme) kaynakları şunlardır:

1 Sıcak yüzeyler

2 Alevler ve sıcak gazlar (sıcak parçacıklar dâhil

3 Mekanik olarak oluşan kıvılcımlar

4 Elektrikli cihazlar

5 Kontrolsüz elektrik akımları ve katodik korozyon koruması

6 Statik elektrik

7 Yıldırım

8 Radyo frekans (RF) elektromanyetik dalgaları (104 Hz’den 3x1011 Hz’e kadar)

9 Elektromanyetik dalgalar (3x1011 Hz’den 3x1015 Hz’e kadar)

10 İyonlaştırıcı radyasyon

11 Ultrasonik ses dalgaları

12 Adyabatik sıkışma ve şok dalgaları

13 Egzotermik tepkimeler (tozların kendiliğinden tutuşması dâhil)

TS EN 1127 standardında yer alan ateşleme kaynaklarından; muhtemel patlayıcı ortamda kullanılacak olan fanlar için geçerli olabilecek muhtemel ateşleme kaynakları yukarıda belirtilen fan tiplerine göre ve uygulama yerlerine göre de değerlendirilmelidir. Zira bu çeşitlilik fanın ateşleme kaynaklarında farklı değerlendirme yapılmasına neden olabilir.

Buna göre bir fanın belgelendirilmesi için uygunluk değerlendirmesi yapıldığında ele alınan ateşleme kaynakları TS EN 14986 standardına göre şöyle ele alınabilir.

 

1- SICAK YÜZEYLER (TS EN 1127 de yer alan ateşleme kriteri):

1.1 Azami yüzey sıcaklığı (TS EN 14986 standardında yer alan):

Fanın azami yüzey sıcaklığı, patlayıcı ortam ile temas edebilen donanımın en sıcak kısmını veya ateşleme kaynağı olarak etki edebilen taşınan akışkan azami sıcaklığını simgeler. Patlayıcı ortam ile temas edebilen fanın iç ve dış kısımlarının azami yüzey sıcaklıkları EN 13463-1’e uygun olarak belirlenmelidir. Buna ilave olarak fanın iç tarafı için işaretlenen azami yüzey sıcaklığı, aşağıdakilerden birinden daha büyük olmalıdır:

- Farklı kategoriler için uygun güvenlik marjları dâhil EN 13463-1’e uygun olarak belirlenen azami yüzey sıcaklığı veya

- % 20 bir güvenlik marjı ile çıkışta taşınan akışkanın azami sıcaklığı (°C olarak ölçülen sıcaklıklar ile).

Buradaki sıcaklıklar en yüksek giriş sıcaklığı dikkate alınarak belirlenir. Bu % 20’lik arttırılmış güvenlik marjı, daha yüksek gaz sıcaklıklarında artan ateşleme oranı nedeniyle seçilmiştir.

Yukarıdaki güvenlik marjlarının uygulanmasından sonra, donanımın azami yüzey sıcaklığı; donanımın tanımlanmış bir sıcaklığının, donanımın bir sıcaklık sınıfının veya uygun patlayıcı ortamının işaretlenmesi için kullanılır. Örneğin; takip eden parametreleri olan bir fan: EN 13463-1’e göre ölçülen, uygun güvenlik marjı ile iç tarafın azami yüzey sıcaklığı 90 °C, giriş tarafında ölçülen taşınan akışkan sıcaklığı 60 °C olduğunda çıkış tarafında sıcaklık 80 °C tur. % 20’lik güvenlik marjı ile azami çıkış sıcaklığı 96 °C tur. Bu yüzden, fanın iç tarafı için işaretlenen azami sıcaklık 96 °C tur.

 

1.2 Taşınan akışkanın sıcaklığı (TS EN 14986 standardında yer alan açıklama):

Genel olarak sadece kullanıcı tarafından bilinen ortam ve giriş sıcaklığı iken, kullanım için normal olarak tasarımlanmış fanın uygunluğunu belirleyen daha yüksek olan dış sıcaklıktır. Normal kullanım boyunca sıcaklığın artmasıyla birlikte, sıra dışı sıcaklık artışları dikkate alınmalıdır

Beklenen hatalı koşullar ve azami ve asgari akış, basınç yükselmesi ve yoğunluk hakkında müşteriden detaylı bilgi alınamaması durumunda, fan imalatçısı, uygun sıcaklık sınırlarının anma gaz akışının - % 10 veya + % 20 ve azami ve asgari tahmin edilen yoğunluklar arasında muhafaza edildiğinden emin olmalıdır. Genel olarak azami sıcaklık artışı asgari akış ve azami yoğunlukta meydana gelecektir. Değişken hızlı fanlar için, hesaplama azami motor sıcaklığı veren azami fan hızı ve/veya hızda yapılmalıdır. Bu hız, kullanma talimatına dâhil edilmelidir

 İmalatçı talimatları, sıcaklık değerini muhafaza etmek için gerekli olan asgari ve azami hava akış değerlerini içermelidir

İmalatçı, gaz akış sınırları veya anma gaz akışının - % 10 ila + % 20 içerisinde 60 °C giriş gaz sıcaklığı için azami gaz sıcaklığını ölçmeli veya hesaplamalıdır

Azami giriş sıcaklığı 60 °C’ tan farklı olduğu yerde, imalatçı uygun şekilde fanı işaretlemelidir. Deneyler, + 60 °C üstündeki gaz sıcaklıklarında ateşleme tehlikelerinin dikkate değer şekilde arttığını göstermektedir. Elektrik motorları ve diğer sıcaklığa duyarlı bileşenlere, genel olarak + 40 °C azami ortam sıcaklığı için tasarımlandığı için özel önem verilmelidir.

Elektrik motorları ve diğer sıcaklığa duyarlı bileşenlere, genel olarak + 40 °C azami ortam sıcaklığı için tasarımlandığı için özel önem verilmelidir.

 

2- MEKANİK OLARAK OLUŞAN KIVILCIMLAR (TS EN 1127 de yer alan ateşleme kriteri)

 

2.1 Mekanik tasarım kriteri (TS EN 14986 standardında yer alan açıklama):

Potansiyel olarak patlayıcı ortamda çalışan fanlar rijit tasarıma sahip olmalıdır. Çok hassas noktada darbe deneyinden kaynaklı deformasyon, hareketli kısımların gövde ile temasını önleyecek şekilde küçükse; gövdeler, destekleme yapıları, muhafazalar, koruyucu tertibatlar ve diğer harici kısımlar için bu kuralın yerine getirildiği dikkate alınır. Deney EN 13463-1’e uygun olarak yapılmalıdır. Fan gövdesi, mekanik tasarım kurallarını sağlamak için esas olarak rijit tasarımda olmalıdır. 11 kW’tan daha büyük bir tahrik motoruna sahip bir fan için, dikişli kaynaklı veya döküm gövde gereklidir

Tüm kanatlar, yataklamalar, çarklar, soğutma diskleri vb. emniyetli bir şekilde konumunda bağlanmalıdır. Bu kural EN 60079-0’da tanımlanan kurallara maruz kalan elektrik motorlarında dâhil edilen yataklamalara uygulanmaz.

 

2.2 Gövde (TS EN 14986 standardında yer alan açıklama):

Fan gövdesi, mekanik tasarım kurallarını sağlamak için esas olarak rijit tasarımda olmalıdır. 11 kW’tan daha büyük bir tahrik motoruna sahip bir fan için, dikişli kaynaklı veya döküm gövde gereklidir

 

2.3 Gaz Sızdırmazlığı (TS EN 14986 standardında yer alan açıklama):

Gövde dikişli kaynaklı değilse ve kaçaklar için deneye tabi tutulmadıysa, imalatçı bileşen seçiminde kaçak ihtimalini ve fan dışına eklenen donanımı dikkate almalıdır. Örneğin; tutuşabilir maddelerin bir flanşlı yapı içerisinde taşındığı yerde, kategori 3 donanım genellikle dış tarafta gereklidir. Tutuşabilir madde taşınıyorsa veya dış tarafta mevcutsa, imalatçı fandan muhtemel kaçak hakkında kullanıcıya bilgi sağlamalıdır

2.4 Kanatlar (TS EN 14986 standardında yer alan açıklama):

Kanatlar rijit tasarımda olmalı ve kanat gövdeye temas etmeyecek şekilde ateşleme riskine sebep olmaksızın en az 60 s için azami işletimsel dönme hızının asgari 1,15 katında bir deney uygulamasına dayanabilmelidir. Dikişli kaynaklı üretilmiş kanat veya bir döküm kalıplı kanat, her ikisi de uygun kalınlıklarda tüm elemanlara sahip ve akma dayanımının 2/3’ünden daha az ortalama hesaplanmış birincil gerilmeleri sağlayacak dayanımda, deneye tabi tutulmaksızın bir rijit tasarım için kuralları sağladığı kabul edilmelidir.

Bundan başka kanatlar sadece tasarım sıcaklık aralığı içerisinde, açıklığa göre küçük deformasyonlar üretmelidir

 

2.5 Fanların dönen ve sabit kısımları için malzemeler (TS EN 14986 standardında yer alan açıklama):

Normal işletme esnasında veya arızalar nedeniyle veya seyrek arıza olsa bile beklenen muhtemel sürtünme durumunda; dönen elemanlar ve sabit bileşenler arasındaki potansiyel temas alanları, sürtünme ve sürtünme kaynaklı kıvılcımlar, sıcak noktalar veya sıcak yüzeyler boyunca tutuşma riskinin asgari olduğu malzemelerden imal edilmelidir. Kolayca tutuşan veya tutuşmayan malzeme katmanlarının artan tutuşma risklerine sebep

olabileceği gerçeğine özel önem verilmelidir

Şekil- Kategori 2 ve kategori 3 için sabitlenmiş kanat aralığı ve giriş kanalı olan eksenel fan

1-Kanat uç uzatmaları

2 İç dairesel motor destek yuva çalışma açıklığına senkromeç bileziği. Potansiyel sürtme (kıvılcım üretme) bölgesi

3 Fan iç motor desteği dayanaklarına kanat işletme açıklığı. Potansiyel kıvılcım üretme bölgesi

4 Kanat eksenel uzatma boyutundan daha geniş gösteren iç anti kıvılcım kanat yuvası kaplaması

5 Bağlantı elemanları yeterli şekilde sıkılmasına ve mekanik olarak kilitlenmesine ilave montaj flanşına yerleştirilmiş motor spigotu

6 Yeterli şekilde sıkılmış bağlantı elemanları ve birkaç tespit pimleri ile emniyete alınmış kanat yuvası

 

Kritik hava boşluğu birçok nedenler için kaybolabilir ve çoğu tasarımlarda ölçmek veya izlemek zordur. Fanlar genel olarak sürekli olarak kontrol edilmediği için, dönen ve sabit kısımlar arasındaki temas nispeten uzun zaman aralıkları için etkili olabilir. Bu yüzden patlayıcı ortama nadiren veya kısa süreli maruz kalma bile yüksek risk gösterecektir. Malzeme eşleşmeleri bu tehlikeyi asgariye indirecek şekilde seçilmelidir

Alüminyum alaşımlar (levha veya döküm) hariç tüm alaşımlar % 15 alüminyum kütle oranından daha fazlasını içermemeli ve homojen yapıya sahip olmalıdır. Boyalar ve kaplamalarda alüminyum kütle oranı % 10’dan daha fazla olmamalıdır

Çizelge 4 -Gaz (Ekipman )patlama grupları IIA ve IIB için müsaade edilebilir malzeme eşleşmeleri

Madde

Malzeme 1

Malzeme 2

Kategori

Kurallar

(bkz: aşağıdakiler)

Dip notlar

3

2 ve 1

1

Kurşunlu pirinç CuZn39Pb veya “gemici pirinci”

CuZn39Sn

Karbon veya paslanmaz çelik veya dökme demir

Evet

Evet

2a)

a f

2

Bakır

Karbon veya paslanmaz çelik veya dökme demir

Evet

Evet

2a)

 

3

Kalay veya kurşun

Karbon veya paslanmaz çelik veya dökme demir

Evet

Evet

2a), 4

a, b

4

Alüminyum alaşımı

Alüminyum alaşımı

Evet

Evet

1, 2b)

c

5

Alüminyum alaşımı

“Gemici pirinci” CuZn39Sn

Evet

Evet

1, 2b)

c f

6

Alüminyum alaşımı

Kurşunlu pirinç CuZnPb3/

CuZn39Pb

Evet

Evet

1, 2b)

a c

7

Nikel esaslı

alaşım

Nikel esaslı alaşım

Evet

Evet

3, 5

 

8

Paslanmaz çelik

Paslanmaz çelik

Evet

Evet

4, 5

 

9

Herhangi bir diğer çelik alaşımı veya dökme demir

Herhangi bir diğer çelik alaşımı veya dökme demir

Evet

Evet

5

 

10

Herhangi bir çelik alaşımı

Pirinç CuZn37

Evet

Hayır

2, 5, 8

 

11

Plastik

Plastik

Evet

Evet

6

d

12

Plastik

Gemici pirinci CuZn39Sn

Evet

Evet

2, 6

d

13

Plastik

Alüminyum alaşımı

Evet

Evet

2, 6

c d

14

Plastik

Nikel esaslı alaşım veya nikel esaslı çelik alaşım

Evet

Evet

3, 6

c d

15

Plastik

Kurşun pirinç CuZnPb3

Evet

Evet

2, 6

a d

16

Plastik

Herhangi bir çelik alaşımı veya dökme demir

Evet

Evet

6, 9

d

17

Plastik

Paslanmaz çelik

Evet

Evet

4, 6, 9

d

18

Kauçuk veya kauçuk kaplamalı metal

Herhangi bir çelik alaşımı veya dökme demir veya alüminyum alaşımı

Evet

Evet

7, 9

c e

Dip notlar:

a) Kurşun içeren alaşımların kullanımı, çevresel açıdan kabul edilemezse ulusal veya bölgesel yetkililer tarafından yasaklanabilir veya sınırlandırılabilir

b) Patlayıcı toz mevcutsa (bk. aşağıdakiler), EN 1127-1’de verilen sıcaklık kurallarını yerine getirmek için sadece kalay kullanımı, müsaade edilebilir kombinasyondur. Tehlikeli sıcak yüzey sıcaklıklarına ulaşmadan önce, erir. Diğer taraftan, düşük bir erime sıcaklığı, alttaki malzemelerle temas etme riski gösterebilir.

c) Alaşım kırılgan ve temas halinde kırılacağı ve böylece sürtmeyi önleyeceğinden, silumin gibi yaklaşık olarak % 12 silikon içeren alüminyum alaşımlar kıvılcım çıkarmama ve korozyon açısından uygundur

d) Plastiğin seçildiği yerde, nispeten sıcak yüzeylere kolaylıkla önderlik eden düşük sıcaklık iletkenliğine sahip olduğu için tüm derecelere otomatik olarak müsaade edilmeyeceği not edilmelidir. Plastiğin mekanik özelliklerinin kanatlar için kullanımını sınırlandırabileceği not edilmelidir (bk. Madde 4.12)

e) Kauçuklar doğal veya sentetik olabilir. Kauçuk tabakanın asgari kalınlığı Çizelge 3’e uygun olmalıdır

f) “Denizci pirinci”, bazen CuZn39Sn’in yanı sıra CuZn38Sn1 olarak kısa gösterilir

Kurallar:

1) Hiçbir uçan toz partikülleri veya kıvılcımların birbiriyle temas edebilen yüzeylerde birikmediğinden emin olunacak adımlar atılmalıdır.

2) a) Aluminyum içeren boya termit kıvılcımlar riski nedeniyle kullanılmamalıdır (bkz. TS EN 1127-1 standardı).

    b) Demir oksit içeren boya termit kıvılcımlar riski nedeniyle kullanılmamalıdır (bkz. EN 1127-1 standardı ).

3) Nikel esaslı alaşımlar asgari kütle oranı % 60 nikel içermelidir. Nikel esaslı alaşımlar ve nikel esaslı çelik alaşımlar magnezyum, titanyum ve zirkonyumun toplamında azami % 4 kütle oranı içermelidir. Tüm alaşımlar homojen yapıya sahip olmalıdır.

Not - Buradaki alaşımlar kıvılcımlanmasız olsa bile, kolaylıkla sürtünme ve düşük ısıl iletkenlik nedeniyle sıcak noktalar oluşturabilir

4) Paslanmaz çelik östenitik sınıf (Östenit terimi, yüz merkezli kübik (FCC) demir veya çelik alaşımlarını tanımlamak için kullanılır. İsmini, metallerin fiziksel özellikleri üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan İngiliz olan Roberts-Austen'den almıştır. Bu, en yaygın olarak kullanılan paslanmaz çelik türüdür ve bunun bir nedeni vardır. Isıya ve korozyona karşı olağanüstü direnci ile tıp, otomotiv, havacılık ve endüstriyel uygulamalar dâhil birçok endüstride yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu kategori, dayanıklılığı ve şekillendirilebilirliği ile bilinir ve ısıl işlemle sertleştirilemez. Ferritik ve martensitik paslanmaz çelikler manyetiktir.Ostenitik paslanmaz çelikler manyetik değildir. Soğuk şekil verilen ostenitik paslanmaz çelikler bir miktar manyetik özellik kazanır. Ostenitik paslanmaz çelikler mıknatıs tutuyorsa soğuk şekillendirilmiş demektir.) ve antimanyetik olmalıdır. Manyetikliğin endüklenmediğinden emin olmak için imalatında, işlemesinde vb. özel önem verilmelidir.

5) Buradaki eşleşmeler, sürtünme meydana geldiğinde patlayıcı ortamların ateşlemesine sebep olabilir. Bu durum, kullanıcıya sağlanan teknik dokümanda yer almalıdır. Bunlar, sadece devreye almadan sonra ve kullanım esnasında dönen ve sabit kısımlar arasındaki açıklıklar sağlandığında kullanılmalıdır. İmalatçı talimatları gerekli açıklık sağlandığından emin olunacak şekilde bakım tedbirlerini içermelidir

Buradaki eşleşmeler; tüm olası temas noktalarındaki açıklıklar sağlandıktan sonra sabit ve dönen kısımlar arasındaki nispi sürtme hızı 40 m/s’yi aşmayan ve 5,5 kW’ı aşmayan bir motor gücüne sahip fanlarla sınırlandırılmalıdır. Daha büyük motor güçleri veya nispi sürtme hızları olduğu yerde, ilave tedbirler açıklığı kontrol etmek için gereklidir (titreşim kontrolü gibi). Bu malzeme çiftinde; östenitik çelik sürtünme durumunda mekanik olarak üretilen kıvılcım ihtimalini asgariye indirmek için en az % 16,5 krom (kütle oranına sahip olmalıdır.

Dikkat: Bu alaşım kıvılcım üretmese bile, düşük ısıl iletkenlik nedeniyle sürtünme durumunda kolaylıkla sıcak yüzeyler üretebilir

6) Plastik bileşenler EN 13463-1’in kurallarını yerine getirmelidir. İmalatçı, teknik dokümanda malzeme özelliğini, ısıl dayanımını ve elektrostatik özelliklerinin detaylarını vermelidir. Kategori 2 ve Kategori 1 fanlar için plastik malzemeler, Madde 4.23’e göre deneye tabi tutulduğunda yanma olmaksızın alevlere maruz kalmaya kısa dönem dayanmalıdır.

 7) Kanat kauçuk kaplamalıysa, kanat ucu hızı 70 m/s’ye sınırlandırılmalıdır.

 8) Bu kombinasyon, sadece pirinç CuZn37 sabit kısım olarak uygulandığında kullanılmalıdır.

 9) Fanlarda plastik veya kauçuk kaplamalar, halkalar veya temas bilezikleri oluşturmak veya metalik kısımlara uzatma olarak (metalik bıçağa bir kanat ucu uzatması gibi) veya tam olarak kanadı, gövdeyi veya her ikisini imal etmek için kullanılabilir. Tüm durumlarda Madde 4.15’te tanımlanan asgari açıklıklar dönen ve sabit kısımlar arasında sağlanmalıdır

 

Çizelge 5- IIC gaz (Hidrojen içeren) Ekipman grubu için gaz karışımları için müsaade edilebilir malzeme eşleşmeleri

Madde

Malzeme (1)

Malzeme (2)

Çizelge 4’e göre kurallar (yukarıdakilere bakılmalıdır)

Çizelge 4’e göre dip notlar

1

Çelik veya çelik alaşım

Kalay veya kurşun

2a

a b

2

Nikel veya nikel alaşım

Kalay veya kurşun

3

a b

3

Dökme demir

Kalay veya kurşun

2a

a b

4

Alüminyum alaşımlar

Kalay veya kurşun

1, 2b

a b c

5

Yukarıdakilerin herhangi biri

Plastik veya kauçuk kaplı metal

6, 7

d e

6

Çelik alaşımlar, nikel esaslı alaşımlar, dökme demir

Yumuşak pirinç alaşımlar, bakır, plastik veya kauçuk

1, 2, 3, 4, 6, 7

a c d

7

Alüminyum veya alüminyum alaşım

Yumuşak pirinç alaşımlar, bakır, plastik veya kauçuk, alüminyum veya alüminyum alaşım

1, 2, 3, 4, 6, 7

a c d e

8

Plastik

Plastik

6

d

 

2.6 Kaplamalar ve Kanat Ucu Uzatmaları:

Fanlarda mekanik ateşleme tehlikesi riskini minimize etmek için göz önüne alınması gereken hususlardan birisi de kanat kaplamalarında ve de özellikle (sabit noktalara değerek kıvılcım çıkarma ihtimali olan) kanat uçlarında yer alan malzemelerin neler olduğunun incelenmesi gereklidir. Kaplamalar veya kanat ucu uzatmaları kullanıldığında, malzeme kombinasyonu Madde 4.8.2’de tanımlanan eşleşmelerin biri ile alakalı olmalıdır. Kaplamalar veya kanat ucu uzatmalarının ateşleme koruması için kullanıldığı yerde, kayda değer zaman için darbe veya aşınmaya dayanması için asgari kalınlığa veya uzunluğa sahip olmalıdır.

Kaplamalar için asgari kalınlık aşağıdaki Çizelge 5’te verilmiştir:

Çizelge 5- Kaplamaların asgari kalınlığı

Motor gücü,

P (kW)

Kategori 2 için kalınlık (mm)

Kategori 3 için kalınlık (mm)

Metalik

kaplamalar

Metalik olmayan

kaplamalar

Metalik

kaplamalar

Metalik olmayan

kaplamalar

P ≤ 11

2

3

1

2

11 < P ≤ 90

3

5

2

4

90 < P ≤ 250

4

6

3

5

250 < P

5

8

4

7

 Kanat ucu uzatmaları ilgili temas çapının en az % 3’ü bir uzunluğa sahip olmalıdır, ancak eksenel veya radyal yönde 5 mm’den daha küçük olmamalı ve 40 mm’den daha büyük olmasına gerek yoktur

Kategori 2 ve kategori 1 fanlar için, muhtemel temas yüzeylerinin her ikisi veya birinde bir kanat ucu uzatması olarak kauçuk veya plastik kullanarak, herhangi bir metalik dönen ve metalik sabit kısımlar arasındaki mesafe 20 mm’den daha az asla olmamalıdır.

Kaplamalar güvenli bir şekilde uyumlu malzemeler kullanılarak kaynaklı, perçinli veya sertleştirilmiş gibi ana malzemeye eklenmelidir. Galvanik reaksiyonların kaplama ve ana malzeme arasında oluşmamasına özel ihtimam gösterilmelidir

Ayrıca göreceli olarak kolaylıkla sıcak yüzeylere yol açan düşük ısıl iletkenliğe sahip olduğu için plastiklerin kullanımına dikkat edilmelidir. Mekanik veya elektrostatik kıvılcımlar, kullanılan dolguya bağlı olabilir. Plastik malzemelerin kullanıldığı yerde, Madde 4.12’de yer alan kuralları sağlamalıdır. Kaplamaların kullanımı sadece sınırlı bir zaman için koruma sağlayabileceği ve zamanla aşınarak incelebileceği veya tamamen ortadan kalkabileceği göz önüne alınmalıdır. Bununla ilgili olarak veya genel kurallara ilave olarak, imalatçı (tedarikçi) aşağıdaki dokümanları müşterisine sağlamalıdır:

a) Nakliye talimatları: Bazı durumlarda bu durum donanım deformasyonunu asgariye indirmek için tasarımlanmış belli kaldırma düzenlemeleri hakkında tavsiyeler içermelidir.

b) Depolama talimatları: Donanım depolaması ile ilgili belli talimatlar.

c) Fan montajı ve işletmeye alma kullanma talimatı

d) İşletme ve bakım kullanma talimatı

e) Partikül sınırlamaları: Fan imalatçısı yabancı partiküllerin girişi ile alakalı olarak herhangi bir sınırlamalar hakkında kullanıcıyı bilgilendirmelidir

f) Rutin muayeneler, kullanım ve temizleme

 

           3-Titreşim:

Fanlarda mekanik ateşleme tehlikesi riskini minimize etmek için göz önüne alınması gereken hususlardan birisi de titreşimdir. Titreşim konusu genel fan standardı olan TS EN ISO 14694:2003 Madde 8.3 ve Madde 8.4 Endüstriyel Fanlarda titreşiminin ölçüm yöntemleri standardında belirlenmiştir. İmalatçı fan karakteristik eğrileri ve fanın kullanılmaması gereken dönüş hızı konusunda son kullanıcıyı bilgilendirmelidir. Fan karakteristikleri TS EN ISO 5801 standardı kullanılarak ölçülebilir.

 

4- İletken kısımların topraklanması:

TS EN 80079-36 standardının kuralları uygulanmalıdır. Normal olarak fanın statik kısımlarının topraklanması yeterlidir. Dönen kısımlarda bir gerilim birikmesi olursa, bu durumda elektriksel kıvılcımlar tarafından ateşlemeyi önlemek için metalik sürtünmesiz yataklar boyunca yeterli şekilde topraklanır, ancak bu durum zamansız yatak arızasına yol açabilir (bkz: TS EN 14986 standardı Ek B)

5- Statik elektrik yükleri:

Elektrostatik boşalımlar

Fanlar elektrostatik boşalımlar nedeniyle ateşlemelerin riskini yok etmek için tasarımlanmalıdır. TS EN 80079-36 standardının ilgili kuralları uygulanmalıdır

 

6- Elektrikli Ekipman:

Elektriksel donanım Tüm elektriksel donanım (tahrik motorları ve fan imalatçısı tarafından fan teçhizatının kısmı olarak tedarik edilen her bir izleme donanımı gibi), tahrik etme/izleme ve montaj yerinde belli çevresel koşullar (basınç ve sıcaklık) için uygun fan için gerekli olan EN 60079-0 veya EN 50281-1-1’e göre donanım kategorisini sağlamalıdır.

Tahrik motorları, fan imalatçısı tarafından tedarik edilmediyse, bunların montaj düzenlemesi; havalandırma açıklıkları kapatılmayan ve motorun beyan edilen azami kullanım sıcaklığı aşılmayan yeterli soğutma havasının sağlanabilir olduğundan emin olunacak şekilde konumlandırılmalıdır. Motor, azami yüzey sıcaklığı aşımını engellemek için ısıl koruma tertibatlarına bağlıysa, fan imalatçısının kullanıcı talimatlarında kontrol

devresine bunların nasıl bağlanabileceği verilmelidir.

-     Eğer fan, elektrik motoru ile birlikte değerlendirilecek ise TS EN 60079–14:2014, Madde 5.6 nın gerekleri yerine getirilmelidir

 

7- Fan içerisinde birikimlerin önlenmesi:

Toz, buhar ve damlacıkların birçok tipi hava akımında askıda olabilir. Kirliliklerin küçük miktarları bile fan içerisinde yanabilir veya yanmaz malzeme tabakaları oluşturabilir ve dönen kısımlara yapışabilir. Normal ortam havası, tutuşma riskini artırabilen tabakaları oluşturmak için yeterli uçuşan partiküller içerebilir. Fan gövdeleri içerisinde ve motorların yüzeyinde tehlikeli tabakaların oluşumu bu yüzden uygun tasarımla önlenebilir. Gövdeler uygun olduğu şekilde kolay muayene ve temizlemeye müsaade etmelidir (bk. ayrıca EN 1127-1).

Kanat ve yuva normal koşullar altında ekleme veya ayarlamadan kaynaklı tozu asgariye indirecek şekilde tasarımlanmalıdır. Bu durumda, fan kanadının uygun biçiminin seçimi özellikle önemlidir. Uygun imkânlar (kolaylıkla erişilebilir kontrol kapağı gibi) muayene ve temizleme işlemleri kolaylıkla yapılabilecek şekilde sağlanmalıdır.

Kategori 2 ve kategori 1 fanlar: Toz kalın tabakalar oluşturma eğiliminde olduğu yerde, uygun tedbirler (titreşim izleme, bakım aralıkları gibi) potansiyel birikimlerden kaynaklı tehlikelerden sakınmak için gerekli olacaktır.

 

8- Dönen elemanlar ve fan gövdesi arasındaki açıklık:

Dönen elemanlar ve fan gövdesi arasındaki açıklık, fanların ateşlemeyi azaltan en önemli güvenlik özelliğidir. Fan gövdesi, kanat ve sabit kısımlar gibi dönen kısımlar arasındaki asgari açıklıklar bitirilmiş bileşenin ilgili temas çapları (sabit bir kısmına temas edebildiği yerdeki noktada dönen bir parçanın çapı) en az % 1 olmalı, ancak eksenel veya radyal yönlerde 2 mm’den daha az 20 mm’den daha fazla olmamalıdır. Bu açıklık, asgari2 mm ve azami 13 mm olan şaft çapını % 10’una azaltılabilir. Şaft contaları bu koşullara maruz değildir.

İmalatçı talimatları, gerekli olduğu yerde açıklığı muhafaza etmek için uygun bakım talimatlarını içermelidir.

-Asgari açıklık imalat ve bağlantı nedeniyle tüm muhtemel toleranslar dikkate alınarak tanımlanır.

- Motor uç gezintisi dalgalı rondelaların kullanımı ile sınırlandırılabilir.

- Açıklık; dönme, sıcaklık ve titreşimler ve kayış tahrik gerginliği nedeniyle değişebilir

 

9- Şaft sızdırmazlığı:

Sızdırmazlık elemanları temas eden veya etmeyen tipte olabilir. Temas eden tipte sızdırmazlık elemanı dönen şafta temasta “temas sürekliliğini” sağlamalıdır. Sızdırmazlık elemanının malzemesi ve tasarımı patlayıcı ortam için yapılan ve TS EN ISO 80079-37 standardında yer alan patlama tehlike analizine uygun olarak seçilmelidir.

Şaft keçeleri TS EN ISO 80079-37 standardı kurallarını sağlamalıdır. Diğer tedbirler alınmazsa (azot ile temizleme gibi) şaftlar ve sızdırmazlık mahfazası için kullanılan malzeme eşleşmeleri Madde 4.8’i sağlamalı ve şaft ve sızdırmazlık mahfazası arasındaki açıklıklar Madde 4.4.2 ve Madde 4.7 gereklerini yerine getirmelidir. Şafta temas etmeyen sızdırmazlık malzemesi Madde 4.4.2 ye ve Madde 4.7 ye göre uygun olarak seçilmelidir.

10- Yataklamalar:

Yataklamalar TS EN ISO 80079-37 standardı kurallarını sağlamalıdır

11- Güç iletim sistemleri: Güç iletim sistemleri TS EN ISO 80079-37 standardı kurallarını sağlamalıdır.

 

12- Kavramalar ve kaplinler: Kavramalar ve kaplinler TS EN ISO 80079-37 standardında bu konuda yer alan kurallarını sağlamalıdır

 

13- Frenler ve frenleme sistemleri:

Ren ve sistemlerinin TS EN ISO 80079-37 standardı gereklerine sahip olması gerekirse de patlayıcı atmosferde çalışan fanların gereksiz bir risk yaratmaması açısından mekanik özellikli freninin olması istenen bir husus değildir.

 

14- Kanat – Şaft eklentisi

Kanat şaft eklentileri savrulma oluşmayacak ve bağlantı gevşemeye karşı emniyete alınacak şekilde tasarımlanmalıdır. Aşağıdaki örnek bu kuralın nasıl yerine getirilebileceğini göstermektedir.

ÖRNEK 15 kW’ı aşan motor güçleri için pozitif kilitleme; kanatın, şaft üzerindeki destek ve kilitleme tertibatı veya kilitleme vidası olan diş açılmış şaft ve rondela arasında sabitlendiği yerde tavsiye edilir. Bu durumda, kanat göbeği ve şaft arasındaki paralel anahtar ayrıca bağlanmalıdır. Paralel şaft ve boru ile kombinasyon halinde şaft ucunda kendi kendine kilitlenen somun ayrıca olabilir, ayrıca şaft kanatın konumlandırılmasına karşı bir destek içermelidir. Şafta kanadın konik rakorlu bağlantısı 15 kW motor gücünü aşan fanlar için tavsiye edilmez. 15 kW üzerindeki buradaki kategori 3 fanlarda şaft ucuna diş çekilerek, diş açılan yere tespit vidası ile tutulan bir kapatma contası bağlanarak ilave edilmeli ve bir tırnaklı rondela ile yerinde kilitlenmelidir

 

15-Ex İşaretlemeleri:

Uygunluk değerlendirilmesi tamamlanmış olan fan üzerinde yapılacak Ex İşaretleme TS EN ISO 80079-36 standardının Madde 11.5 ve Annex ZB e göre olmalıdır. Buna göre Ex işaretleme aşağıdaki gibi olmalıdır:

 

1-CE işareti

2. Ekipmanın ATEX sertifikalı olduğunu ve muhtemel patlayıcı ortamda kullanılabileceğini belirten belirten Ex işareti

3. II – Romen rakamı: II rakamı kullanılırsa ekipmanın maden dışında kullanılacağını; I rakamı kullanılırsa madende kullanılacağı anlamına gelir. EN 14986 standardı sadece yerüstünde kullanılacak olan Grup II ekipman için geçerlidir)

4. 2GD 3G2D – Ekipman Kategorisi. Ekipman Kategorisi 1, 2, 3 olabilir. G gazlar için; D tozlu ortam GD patlayıcı ortamın hem gaz hem de tozdan oluştuğunu gösterir

5. Exh – Elektrikli olmayan ekipman için kullanılan patlamaya karşı koruma tipi. Fanın hava giriş kısmı ve çıkış kısmının her ikisi için de geçerlidir

6. IIB – Patlayıcı Gaz Grubu. IIA propan; IIB etilen; IIC hidrojeni ifade eder

   IIIB – Patlayıcı Toz Grubu. IIIA uçucu tozlar, IIIB iletken olmayan tozları; IIIC ise iletken tozları ifade eder

7. T4 – Ekipmanın Maksimum Yüzey Sıcaklığı: T1= 450⁰C, T2= 300⁰C, T3= 200⁰C, T4= 135⁰C, T5= 100⁰C & T6= 85⁰C

8. Gb Gc & Db – Fan kasasının içi ve dışındaki patlayıcı gaz veya tozlu ortamın ekipman koruma seviyesi

9. T175⁰C – Tozlu patlayıcı ortam için tozun üzerinde bulunduğu yüzeyin maksimum yüzey sıcaklığı, tipik değerler 110°C, 135°C, 145⁰C. dir

NOT: Burada kullanılan (/) (slash=ayrım) işareti fanın kapalı kasası içerisinde yer alan iç ve dış kısmının; yani havanın giriş ve çıkış arasındaki ayırımı göstermektedir. Fan iç kısmı ve dış kısmı aynı olabileceği gibi farklı kategorilerde de olabilecek şekilde sertifikalanmış olabilir

İlave olarak işaretleme etiketi aşağıdaki fan detaylarını içermelidir:

a) Fan sınıflama bilgisi (gövde basıncı ve sıcaklığı), uygulanabilir olduğu yerde,

b) Uygun olduğu yerde, azami giriş sıcaklığı,

c) Değişken hızlı fanlar için, hız bilgisi

 

BELGELENDİRME PROSEDÜRÜ:

Belgelendirme şu kriterlere göre gerçekleştirilmelidir:

- Ürün Kategori 1 (Zone 0/Zone 20 veya M1) ile ilgili ise AB - Tip İnceleme Sertifikası (EU-Type Examination Certificate) yayımlanabilir. Bu durumda bir ATE konusunda yetkilendirilmiş bir Onaylanmış Kuruluşa başvurulmalıdır

- Ürün sadece Kategori 2 (Zone 1/Zone 21 veya M2) ile ilgili ise (Ürün elektrikli olmayan bir ekipman ise ve hava giriş ve çıkışı Kategori 2 de kalıyorsa); imalatçı hazırlamış olduğu Teknik Dosyasını bir Onaylanmış Kuruluşa teslim etmelidir. Onaylanmış Kuruluş Teknik Dosyayı teslim alarak kendi arşivinde 10(on) yıl saklamalı ve bu teknik dosyayı kendisine teslim eden ekipman imalatçısına veya onun yetkili temsilcisine Teknik Dosya Alındı Belgesi (Receipt of Technical File) vermelidir

- Ürün sadece Kategori 3 (Zone 2/Zone 22 veya M2) ile ilgili ise; fan imalatçısının bir Onaylanmış Kuruluşa başvurmasına gerek yoktur. Kendisi bir Uygunluk Beyanı (Declaration of Conformity) yayımlayarak ürününü piyasaya sürebilir. Bununla birlikte hangi kategoride olursa olsun (Kategori 3 dâhil); eğer fan imalatçısı ürününe ATEX 2014/34/EU direktifi Annex IX a göre Birim Doğrulama belgesi (Unit Verification Certificate) almak isterse, bir Onaylanmış Kuruluşa başvurabilir

 

Eğer bir Onaylanmış Kuruluşa başvurulmuş ise; ATEX 2014/34/EU Direktifine göre Onaylanmış Akredite Belgelendirme Kuruluşunun TS EN 17065 standardına göre belgelendirme prosedürü şöyledir:

 

-Patlayıcı ortamlarda kullanılmak üzere üretilen bir ekipmanın ATEX 2014/34/EU direktifine göre belgelendirilebilmesi ve ürüne direktifin Annex III (Modül B) AB -Tip İnceleme Belgesi (EU-Type Examination Certificate) yayınlanabilmesi için öncelikle, bu ekipmanın üreticisinin uygun bir Teknik Dosya (Technical File) hazırlaması ve bu dosya içerisinde belgelendirmeye esas gerekli bilgilerin bulunması gerekir. İmalatçı bu Teknik Dosya ile ATEX 2014/34/EU direktifine göre yetkilendirilmiş belgelendirme kuruluşuna ( ATEX Onaylanmış Kuruluş-ATEX Notified Body) başvurmalıdır.

Teknik Dosyayı alan belgelendirme kuruluşu öncelikle teknik dosyayı akredite olduğu TS EN 17065 Ürün Belgelendirme standardının;

- Madde 7.3 öngörüsüne göre “Başvurunun İncelenmesi” konseptinde incelenmelidir. Bu aşamada Belgelendirme Kuruluşu atadığı bir uzman aracılığı ile Teknik Dosyada yer alan bilgilerin ürünün belgelendirilebilmesi için yeterli doküman ve bilgileri içerip içermediği belirlenmelidir. Eğer yeterli bulunur ise müracaat kayda alınır. Yeterli bulunmaz ise Madde 7.3.4 e göre başvuru reddedilir. Ret kararı;

     -      Başvuran ile belgelendirme konusunda herhangi bir ihtilafının olması

     -      Değerlendirme faaliyetlerinin tamamının gerçekleştirilmesi ve sonuçlandırılması için gerekli araçlara sahip olmaması,

     -      Belgelendirme kuruluşunun bu ekipmanı belgelendirmek için yeterlik (personel yetkinliği) ve imkâna sahip olmaması,

     -      Belgelendirme kuruluşunun daha önceden bu tür bir ürünün belgelendirilmesinde deneyiminin olmaması gibi nedenler olabilir

-Onaylanmış Kuruluş tarafından kayda alınan müracaat TS EN 17065 Ürün Belgelendirme standardı Madde 7.4 Maddesine göre “Başvurunun Değerlendirilmesi” kapsamında değerlendirilmelidir. Üretici tarafından hazırlanan Teknik Dosya içeriğinde yer alan teknik bilgilerin bir teknik uzman aracılığı başvuru kapsamındaki ürünün Teknik Dosyada sunulan teknik nitelikteki belgeler, raporlar vb. bilgiler, tasarım açısından ilgili standardın öngördüğü teknik özelliklere uygun olup olmadığı değerlendirilir. Bu şekilde tasarım uygunluğu onaylanan ürünün; üreticisinden onaylanan tasarıma bire-bir uygun bir örneğini (“prototip”ini) imal etmesi istenir. (Bu aşamada belgelendirme kuruluşu tarafından üreticinin bu ürünü ürettiği işyerinde de inceleme yapılabilir)

-Ürün imalatçısı tarafından hazırlanan prototipin Teknik Dosya içerisinde yer alan dokümanla kanıtlanan tasarıma uygun olarak imal edildiğine dair gerek “ölçü kontrolü” ve gerekse de “işlev kontrolü” açısından değerlendirilmesi gerekir. Bu aşamanın akabinde ürünün ilgili standardın öngördüğü “Doğrulama ve Testleri” yapılmalıdır

- Belgelendirme Kuruluşu kendi imkânlarında mevcut olan testleri yapabileceği gibi taşeron laboratuvar olarak harici imkânları da kullanabilir. Eğer testlerin yaptırılması için harici taşeron laboratuvar kullanılacaksa, bu laboratuvarın uygunluğu Onaylanmış Kuruluş tarafından değerlendirilmeli ve bu değerlendirmeleri kayıt altına almalıdır. Ayrıca bu laboratuvarı kullanılacağına dair müşterisinin bilgisi ve onayı olmalıdır

 

TS EN 17065 Ürün Belgelendirme standardının Madde 7.4.4 e göre Taşeron laboratuvar kullanılması durumunda, taşeron laboratuvardan gelen test raporları da değerlendirilmeli ve sonuçları kayıt altına alınmalıdır. Ayrıca eğer müşteri tarafından önceden kendi ürünü hakkında yaptırılmış test raporları var ise bunlar da TS EN 17065 Ürün Belgelendirme standardının Madde 7.4.5 e göre Belgelendirme Kuruluşu tarafından değerlendirilmeye tabi kılınmalıdır. Bu durumda belgelendirme kuruluşu sonuçların sorumluluğunu üstlendiğinde ve değerlendirmeyi gerçekleştiren kuruluşun standartta yer alan şartları ve belgelendirme programında belirtilen şartları yerine getirdiğinden emin olduğunda kabul etmelidir

- Belgelendirme kuruluşu, yaptığı değerlendirmelerde tespit ettiği tüm uygunsuzluklar hakkında müşteriyi bilgilendirmelidir

- Belgelendirme kuruluşu, ATEX Teknik düzenleme Sorumlusu altında göre yapan ATEX Birim Yetkilisi veya Teknik Yönetici tarafından belgelendirme kararı verilmeden önce tüm değerlendirme sonuçlarını gözden geçirmeli ve dokümante edilmelidir

- Belgelendirme Kararı belgelendirme kuruluşu tarafından, değerlendirme ile ilgili tüm bilgi ve sonuçların gözden geçirilmesi için atanmış ATEX Birim Yetkilisi veya Teknik Yönetici tarafından verilir

Necdet KARABAKAL

Fizik Yük. Müh

www.necdetkarabakal.com

www.exbelgelendirme.com